zondag, januari 09, 2005

Vanderstraeten en Andrew Sean Greer

Heb gisteren uitgelezen: 'De Vertraging' van Margot Vanderstraeten. Niet echt een smakelijk boek, alle ongemakken van oude mensen in een bejaardentehuis worden breed uitgemeten. Het is een schrijnend boek, naargeestig sfeertje. Niet prettig om te lezen, maar wel goed.

Heb vandaag uitgelezen: 'Bekentenissen van Max Tivoli' van Andrew Sean Greer. Dit is een geweldig mooi boek. Het gaat over Max die wordt geboren als oude man en jonger wordt naarmate hij langer leeft. Hij wordt lichamelijk jonger, maar geestelijk normaal ouder. En hij ontmoet 3 keer in zijn leven zijn ware liefde. Eerst als zij een jong meisje is en hij een oude man (maar 17 jaar in werkelijkheid). Daarna als man van 35, terwijl zij ook ongeveer in die leeftijd zit (de enige enigszins normale ontmoeting). De derde keer is zij van middelbare leeftijd en is hij een tiener (maar in werkelijkheid aan het einde van zijn leven). Het staat vol met hele mooie zinnen. Het boek is 1 grote rollercoaster van emotie. Niet van de hoofdpersoon, want die schrijft alleen maar zijn 'bekentenissen' op in een heel ingehouden toontje. Jij als lezer zit erbij te janken op het eind. Ik zat in een bus vol collega's, op de terugweg van een personeelsuitje..... Ben maar diep weggezakt in mijn stoel..:-) Geweldig boek. Prachtig geschreven.

Geen opmerkingen: