Tess is het tweede deel in de Middernachtreeks van Lara
Adrian. De serie draait om een groep krijgers, die al honderden jaren onontdekt
tussen de mensen leeft. Ze voeden zich met mensenbloed, en zijn dus een soort
vampiers, maar hun oorsprong ligt in een buitenaardse voorouder. In elk deel
vind je het romantische verhaal van één van de krijgers en zijn voorbestemde
Stamvrouw, een menselijke vrouw met een specifieke moedervlek en een vreemde
gave. In Gabrielle, het eerste deel van de Middernachtboeken, vinden Gabrielle
en Lucan het geluk. Het is niet lastig te raden wie in dit deel de hoofdrol
speelt, Tess dus. Zij laat de dierlijk aantrekkelijke Dante voor haar vallen.
Tess is dierenarts met een eigen kleine praktijk in een arme
buurt. Ze kan haar klanten weinig rekenen en dat is zich aan het wreken op de
gezondheid van haar bedrijf. Haar ex-vriend Ben komt ook nog eens af en toe met
een gered (lees: gestolen) wild dier langs, die zij moet opknappen voordat het
naar een betere bestemming kan worden gebracht. In een van de eerste scenes komt
Ben met een Bengaalse tijger langs. Daarvan schoten mijn wenkbrauwen een beetje
de lucht in, want zo’n tijgertje is best groot en eng. Maar van deze waren de
klauwen en hoektanden getrokken en hij bleek bovendien erg zwak en erg lief.
Vooruit, dat geloven we even voor het gemak. Tess moet lang doorwerken die dag
en is nog tot diep in de avond in haar praktijk. Dan hoort ze geluiden in haar
magazijn …
De zwaargewonde Dante is haar praktijk binnengedrongen en
heeft bloed nodig om zijn wonden te kunnen genezen. Deze eerste ontmoeting
tussen de toekomstige geliefden is een wederzijds onprettige aanvaring,
aangezien Tess gedwongen een liter bloed moet inleveren en vervolgens haar
geheugen gewist krijg en Dante van haar een enorme verdovingsspuit (bedoeld
voor de tijger) in zijn achterwerk geprikt krijgt. Dante is dubbel de klos,
omdat hij tijdens het bloed drinken het merkteken op Tess’ hand ziet, ze is een
Stamvrouw. Als je van een Stamvrouw drinkt, ben je definitief aan haar gelinkt,
dus hij is aardig de klos.
Dit onfortuinlijke gebeuren heeft dus vergaande gevolgen.
Alles wordt nog erger wanneer blijkt dat er een drug op de markt is waardoor
gezonde vampiers veranderen in Muiters, woestelingen die niet alleen bloed
drinken, maar ook hun slachtoffers zonder pardon ombrengen. Dante moet uit gaan
zoeken waar deze drug vandaan komt. Ex-vriend Ben komt weer in beeld.
‘Tess’ is geen ingewikkeld verhaal, het plot draait niet
veel rondjes en de conclusie is van een enorm eind al wel zichtbaar. Toch lees
je dit 300 pagina’s tellende boek in één leessessie uit. De personages zijn
niet heel erg driedimensionaal, maar Dante en de andere krijgers zijn wel het
ultieme mannelijke sekssymbool. Ze zijn allemaal levensgevaarlijk, enorm groot,
dierlijk aantrekkelijk en woest. Het grappige is dat ze in het contact met hun
geliefde een overtuigende metroseksueel zijn, met veel gevoel voor haar
behoeften en een enorm inzicht in het vrouwelijke brein. De seks in het boek is
kort, maar altijd bevredigend voor beide partijen. Het maakt dit boek stiekem
heel leesbaar. Wie wil niet een twee meter lange, één meter brede alleskunner
met een volledig begrip voor al je vrouwelijke wensen?
Mijn grootste bezwaar was dat op het einde niet wordt
verklaard waar hondje Harvard is gebleven. Maar dat zal een tic van mij zijn.
Deze reeks valt onder de noemer paranormale romance. Niet te
verwarren met het robuustere Dark Fantasy of Urban Fantasy of het van American
Book Centre geleende Dark Chick Phantasy (jaja, met ph). In die subgenres is de
hoofdpersoon meestal een vrouw die zich bijzonder goed kan redden en zelf in
het leer is gehuld.
Het derde deel in deze reeks is ook al uit in het
Nederlands: Elise. In november volgt deel vier: Dylan en in februari 2014 deel
vijf: Renata. In het Engels zijn er al elf delen, dus we kunnen nog even voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten